Κλιβάνιο με Ανωφερή Ελάσματα

Η συγκεκριμένη κατηγορία Βυζαντινών πανοπλιών εμφανίζεται από τις αρχές του 9ου μ.Χ αιώνα για να καθιερωθούν στις επόμενες δεκαετίες ως την κύρια τυπολογία Πανοπλιών άρρηκτα συνδεδεμένη με την Αυτοκρατορική και Εκκλησιαστική τέχνη όσον αφορά τις απεικονίσεις Ηγεμόνων και Θείων Οντοτήτων. Αυτοκράτορες, σημαντικοί στρατηγοί και Άγγελοι Προστάτες θα περάσουν στην απεικονιστική τέχνη με ανωφερή ελασματοειδή Κλιβάνια.

Σιδερένια ελάσματα με ημικυκλική απόληξη τοποθετούνται σε σειριακή διάταξη και στερεώνονται μόνιμα με πριτσίνια σε δερμάτινες λωρίδες. Οι δερμάτινες λωρίδες τοποθετούνται σε οριζόντια διάταξη έτσι ώστε η μία αν επικαλύπτει την άλλη συνδεόμενες μεταξύ τους με δερμάτινα κορδόνια. Το όλο σύνολο δημιουργεί σε οπτικό επίπεδο το arch like φαινόμενο , δηλ. την μεταφορά της Ρωμαϊκής αρχιτεκτονικής αψίδας πάνω στον θώρακα. Το μπροστινό και το ραχιαίο τμήμα της πανοπλίας του κορμού ασφαλίζουν με αγκράφες στην υπομασχάλια περιοχή. Η κατασκευή του θώρακα προσφέρει υψηλό επίπεδο προστασίας αλλά και ικανοποιητική ευελιξία.

Τα κρεμάσματα (ποδιά) είναι ένα παραπέτασμα ιδίας κατασκευής και μορφής το οποίο στερεώνεται με ζώνη στο μέσο του κορμού με σκοπό να προστατεύσει τα πάνω άκρα (τους μηρούς και την βουβωνική χώρα).

Το παραπάνω σύνολο είναι πρωτότυπο, δεν είναι θώρακας πολυτελείας.