Οι Πανοπλίες της Μαχόμενης Ρωμιοσύνης

Ιωάννης Τσιμισκής. Αυτοκράτωρ Ρωμαίων ( 969-976μ.Χ)

10ου μ.Χ αιώνα

Πλήρης Βυζαντινή Πανοπλία Στρατηγού-Αυτοκράτορα 10ου μ.Χ αιώνα. Της Μακεδονικής Περιόδου.

 

Ακόμα ένα αριστουργηματικό έργο από τον μοναδικό αρματοποιό της σύγχρονης Ελλάδος Κατσίκη Δημήτριο, ένα έργο ανυπολόγιστης καλλιτεχνικής συμβολικής και ιστορικής αξίας έργο που αναδεικνύει το Μεγαλείο της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η πιό ρεαλιστική αναπαράσταση Μεσαιωνικού Έλληνα μέχρι στιγμής (2023) η οποία μας αποκαλύπτει τον πλούτο της Μεσαιωνικής μας Ιστορίας. Η πανοπλία έχει βασιστεί σε συνδυασμό εικονογρ

αφιών Στρατιωτικών Αγίων (Αγίου Γεωργίου, Αγίου Δημητρίου κα.) και αρχαιολογικών σπαραγμάτων της αντίστοιχης περιόδου.

Αποτελείται από 1) Μπρούτζινο σύνθετο κράνος (τύπου Spangenhelm) με φολιδωτό αποσπώμενο καταυχένιο 2)Από “Κλιβάνιο” κορμού με ανωφερή ελάσματα (lamellar)με  έκτυπη νεύρωση στο μέσο του, τα οποία στερεώνονται με πριτσίνια σε  εννιά δερμάτινες λωρίδες δέρματος μαύρου και κόκκινου χρώματος σε εναλλαγή.Διακοσμητικά μπρούτζινα πριτσίνια με μορφή λεοντοκεφαλής έχουν χρησιμοποιηθεί για την στερέωση του άνω μέρους των ελασμάτων.Κάθε έλασμα διατρέχεται από δύο χρωματιστά δερμάτινα κάθετα κορδόνια (αριστερά και δεξιά της νεύρωσης) μπλε και κόκκινου χρώματος.Το “Κλιβάνιο” αποτελείται από δύο ημιθωράκια τα οποία ενώνονται στην περιοχή των ώμων και στις υπομασχάλιες περιοχές με ζεύγη αγκραφών Βυζαντινού τύπου.Στην τελευταία ,εμπρόσθια και οπίσθια, οριζόντια σειρά έχει προσαρμοστεί δερμάτινο διακοσμητικό στοιχείο, το “κυμάτιον” το οποίο είναι κατάλοιπο θωράκων Κλασσικής περιόδου.Σε κάθε “πέταλο” του κυματίου έχει επικολληθεί ένας ανάγλυφο μπρούτζινο διακοσμητικό με μορφή Αυτοκρατορικού Αετού.  3) Από ένα ζεύγος μπρούτζινων κοίλων επωμίδων (τα “μήλα” κατά την Βυζαντινή ορολογία).Φέρουν έκτυπες νευρώσεις, χυτές διακοσμητικές λεοντοκεφαλές και διακοσμητικό κυμάτιον στο οριζόντιο τελείωμα τους 4) Από ένα ζεύγος περιβραχιόνιων ( “μανικέλα”)  ελασματοειδούς διάταξης με κατωφερή προσανατολισμό σε τρεις  αλληλεπικαλυπτόμενες στρώσεις για την προστασία των βραχιόνων.Συνδέονται με τις επωμίδες διαμέσου κορδονιών.Ένα σύστημα δερμάτινων ιμάντων και αγκραφών σταθεροποιεί τις διατάξεις στα άνω άκρα. 5) Ένα ζεύγος  αρθρωτών περικαρπίων με ανατομικά διακοσμημένα αγκώνια (“χειρόψελλα”)  προστατεύουν τους πήχεις και τους αγκώνες.Ασφαλίζουν με ζεύγη αγκραφών και  δερμάτινων λουριών. 6) Ένα ζεύγος αλυσιδωτών γαντιών με δερμάτινο υπόστρωμα (“χειρότια” στην Βυζαντινή ορολογία). Χιλιάδες σιδερένιοι κρίκοι (“κρικέλια”)πλέκονται σχηματίζοντας ένα ισχυρό αλλά ταυτόχρονα πάρα πολύ ευέλικτο πλέγμα το οποίο προστατεύει αποτελεσματικά τα χέρια.Κάθε κρίκος φέρει σιδερένιο πριτσίνι το οποίο συνδέει τα δύο άκρα του έτι ώστε να μην ανοίγει κάτι που το καθιστά ακόμα πιο αποτελεσματικό. Κάθε γάντι είναιαποσπώμενο καθώς μπορεί να αφαιρεθεί κατά βούληση. 7) Προστασία των  μηρών  επιτυγχάνεται με δύο παραπετάσματα ελασμάτων κατωφερούς διατάξεως (“κρεμάσματα”) τα οποία στερεώνονται σε δερμάτινη ζώνη γύρω από την μέση με την βοήθεια δερμάτινων τιράντων και αγκραφών. Προστατεύουν το μπροστινό και το πλάγιο μέρος των μηρών. Εφαρμόζονται κάτω από το “Κλιβανιο” του κορμού.8)H προστασία των κάτω άκρων επιτυγχάνεται με  σύνθετες αρθρωτές διατάξεις (“Ποδόψελλα” στην Βυζαντινήστρατιωτική ορολογία). Το γόνατο καλύπτεται από κοίλη μπρούτζινη  διακοσμημένη (με χερουβείμ) επιγονατίδα, η κνήμη με αρθρωτή διάταξη μπρούτζινων ελασμάτων με έκτυπη νεύρωση ενώ η περιοχή του ταρσού με αλυσοθωράκιο. Το σιδερένιο πλέγμα αποτελείται από σιδερένιους πεπλατυσμένους κρίκους με τα δύο τους άκρα να συνδέονται μόνιμα με πριτσίνια.Το πλέγμα αγκαλιάζει τα υποδήματα του πολεμιστή, στερεώνεται με συστήματα κορδονιών και αγκραφών.

Το όλο σύνολο συνιστά ένα χειροποίητο τεχνούργημα υψηλής αισθητικής και καλλιτεχνικής αξίας που ζωντανεύει με το καλύτερο δυνατό τρόπο τον Μεσαιωνικό Έλληνα του 10ου μ.Χ αιώνα.Για την φιλοτέχνηση του χρησιμοποιήθηκαν υλικά όπως δέρμα, μπρούτζινα ελάσματα, χυτά μπρούτζινα πριτσίνια&διακοσμήσεις, σιδερένιο σύρμα και εκατοντάδες εργατοώρες εξειδικευμένης εργασίας. 

Οι ελασματοειδείς πανοπλίες αποτελούσαν τις πιο διαδεδομένες και προσφιλείς θωρακίσεις της Μέσης περιόδου της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Είναι ανιχνεύσιμες σε κάθε είδους επίσημης καλλιτεχνική έκφρασης, όπως τοιχογραφίες ναών, μινιατούρες χειρόγραφων, οστέινα τεχνουργήματα κλπ. H συμβολική σημασία των ανωφερών ελασματοειδών βυζαντινών πανοπλιών αν και ελάχιστα γνωστή στην σημερινή εποχή είναι πολύ σημαντική. Σε αυτές είναι που αποκρυσταλλώθηκε ο νέος ανθρωπολογικός τύπος του Πολίτη της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας όπως αυτός αναδύθηκε από τα τέλη του 9ου μ.Χ αιώνα, του Ρωμιού για να διεκδικήσει με δυναμισμό και αποφασιστικότητα τα παλιά Ρωμαϊκά σύνορα του Χριστιανικού Βασιλείου από τους Υιούς της Αγάρ. Η προτίμηση των ανωφερών ελασμάτων με στρογγυλή απόληξη δεν είναι παρά μία αναπαραγωγή-μεταφορά του κυρίαρχου Βυζαντινού αρχιτεκτονικού υποδείγματος, των αψίδων (arch-like appearance).

Άρθρα - Νέα

H αντίληψη της έννοιας του Ιστορικού χρόνου στον Παγανιστικό και Χριστιανικό κόσμο

H αντίληψη της έννοιας του Ιστορικού χρόνου στον Παγανιστικό και Χριστιανικό κόσμο

Η έννοια του χρόνου στην Εβραϊκή σκέψη, αν και απροσδιόριστο μέγεθος (Έζρας 10,13: «ο χρόνος είναι βροχή»), χαρακτηρίζεται από μία ιδιαίτερη δυναμική η οποία κατά κοινή ομολογία εξέλειπε από τον Εθνικό κόσμο.

Aπό τον Αγαμέμνονα στον Θησέα. Μία ερμηνευτική απόπειρα δια μέσου των «Σφυρήλατων»

Aπό τον Αγαμέμνονα στον Θησέα. Μία ερμηνευτική απόπειρα δια μέσου των «Σφυρήλατων»

Πολύ συχνά προκύπτει το ερώτημα για το κατά πόσο η επιλογή ενός ολομεταλλικού θώρακα (αρθρωτού ή μη) κρίνεται καταλληλότερη σε σύγκριση με έναν οργανικό θώρακα (σύνθετου ή μη) και δευτερευόντως, ποιος από τους δύο αυτούς τρόπους θωράκισης ήταν πιο προσφιλής στους Έλληνες της Ηπειρωτικής Ελλάδος από τον 15o μέχρι τον 5ο π.Χ αιώνα.

Πληθυσμιακή εκτίμηση της Ρωμαϊκής και Βυζαντινής Αυτοκρατορίας

Πληθυσμιακή εκτίμηση της Ρωμαϊκής και Βυζαντινής Αυτοκρατορίας

Οι κοινωνικές, οικονομικές και πνευματικές δομές και απαγορεύσεις της Αρχαιότητας και των μέσων χρόνων δεν άφηναν περιθώρια για την αυτόνομη ανάπτυξη της στατιστικής επιστήμης και την εφαρμογή της στον δημογραφικό τομέα.